Wie Niet Waagt Woensdag. Gewoon vragen.

on woensdag 7 februari 2018




Elke ochtend begint met het verzorgen van de dieren. Dat betekent op deze vorstige dagen dus allereerst .... het ijs uit de waterbakken slaan en opnieuw vullen. En extra eten geven, dat ook. Want met die kou heeft een dier meer voedsel nodig.

Om warm te blijven, en omdat er ook niks te grazen en te scharrelen valt.





Bij het ommetje met Brit heb ik een IJsvogeltje gezien. Echt, zo´n felblauw vogeltje met oranje buik. Eerst denk je, ik word voor de gek gehouden, wat vliegt daar nou? Het leek wel een ontsnapt vogeltje uit de dierenwinkel, met die felle kleuren.

Maar echt, hier bij ons, aan de oever van de Beentjesgraven, zit  dus zo'n IJsvogeltje!! Mijn foto is natuurlijk mislukt want hij was nogal bangig. Hij vloog steeds weg van mij.

Dus ik heb er maar even eentje van internet gehaald.


 Afbeeldingsresultaat voor ijsvogel



En het is ook wel logisch, want overal is er ijs, dus daar komt zo'n IJvogeltje op af! Nou ja, gekheid natuurlijk. Het is maar een naam. En die naam komt waarschijnlijk van IJzervogel, vanwege die blauwe kleur. (zegt internet)

Hoe dan ook. Er is veel ijs. Achter op ons weiland staat een vergeten waterbak, waar wel eens vogels uit drinken. Dus daar ook maar even het ijs afgehaald.

Dikke laag hoor, in één nacht.





Vandaag was het eigenlijk tassendag bij ons. De eerste woensdag van de maand houden we die. Maar helaas ... niemand kon. Behalve één persoon. En toen zijn we met z'n tweetjes maar aan het opruimen gegaan.

Er waren vier grote dozen met allemaal lappen. Die zijn allemaal uitgezocht en wat weg kon ging weg. Wat mooi en heel was werd opgevouwen en gesorteerd. Er is nu een grote stapel kleine lapjes, om zakken en applicaties te maken.

En een nog veel grotere stapel met de meest prachtige kleurige lappen, om vele vele rugzakken mee te maken. Want daar gaan we uiteraard mee door. Rugzakken voor in de schoenendozen.






Leuk werk. Mooi resulstaat.





Twee verhuisdozen vol met gesorteerde stoffen.

Wanneer we verder gaan? Het hangt van de animo af. Zelf kruip ik achter de naaimachine op regenachtige dagen. Gewoon, het hele jaar door, en dan zoveel mogelijk van die tasjes maken.

Wil je meedoen? Laat maar weten. Stuur een email. Dan plannen we weer een keer een tassendag met een groepje.





Vanmiddag werd er buiten bij ons hard gewerkt. De hele oever van de Beentjesgraven is een tijd geleden gemaaid, en dat spul lag daar al die tijd op bulten.

Vandaag kwamen ze dat weghalen. Ik erheen natuurlijk want dat moet helemaal niet weg!! Dat moet hier blijven! Organisch afvalmateriaal uit eigen omgeving moet nooit worden afgevoerd. Vind ik dan. Dat moet blijven waar het gegroeid is.

Daarom gebruiken wij ook nooit de groene kliko. Ook niet toen we nog in Bussum woonden en nog geen groot erf hadden. Ik stalde het groene afval nog liever in de keukenkastjes (bij wijze van spreken dan he) dan het weg te gooien.

Weet je hoe kostbaar dat is? Al dat groen?





De jongen van het loonbedrijf was blij met mijn voorstel. Zij hoeven nu niet helemaal naar Rouveen te rijden om het af te voeren. Ze hadden al hier en daar gebeld of mensen het hebben wilden, maar nee. Niemand hoefde het.

'Wilt u het allemaal hebben? Het is wel veel hoor.'
'Ja hoor gooi maar in de paardenbak.' zei ik. 'Ik wil het graag allemaal hebben!'

Nou, het was weer een spektakel van jewelste, want groot dat die trekker is, en die kieper erachter. Het kon eigenlijk niet door de opening in de paardenbak heen .......





...... maar die jongens kunnen sturen, dat wil je niet weten. Met aan beide kanten 1 centimeter ruimte stuurde hij de hele handel de bak in, en daar werd het maaisel op een hoop gekiept.

Wat later kwam de meneer van het Waterschap Salland, die eigenaar zijn van het maaisel, ook nog maar eens vragen. Of die mevrouw het wel zeker wist dat ze alle maaisel van de Beentjesgraven wilde hebben in haar achtertuin

Ja, dat wist die mevrouw zeker!

Morgen brengen ze nog veel meer. Dan zal ik ook vertellen hoe dat werkt, met het afvoeren van groen, en dat het voor de bedrijven heel gunstig is als ze het zo ter plekke kunnen afvoeren. Dat scheelt veel transportkosten.

En (maar dat is mijn mening hoor) het is beter voor het lokale milieu.





Dus morgen komen hier nog 6 kiepkarren bij. Geweldig. Zij blij ... ik ook enorm blij.

Moraal van dit verhaal. Om die dingen moet je vragen. Doen hoor, als er in jou buurt gesnoeid of gemaaid wordt. Het is allemaal compost voor je moestuintje. Maak gewoon ergens een plekje.





We klimmen er even op, Brit en ik. Wat een uitzicht! :D





3 reacties:

Es zei

Wat goed! Nooit aan gedacht om het te vragen, houtsnippers wel maar niet dit prachtige materiaal, dank weer voor de gouden tip!
X Es

Ton zei

O wat een rijkdom. In Spanje haal ik tegenwoordig groenafval uit de gemeentelijke afvalcontainers die langs de weg staan. Zonde als je ziet hoeveel van dat spul wordt weggedaan. Hebben die mensen dan geen ruimte voor een composthoop, denk ik dan. In ieder geval ben ik er dan blij mee en grote delen van de tuin liggen onder een dikke laag en inmiddels zie ik dat de aarde vochtiger blijft, komen er schimmeldraden, paddenstoelen en wormen.

Clarien zei

Precies Ton het is goud voor je bodem! :D

Overigens zou dit afval niet worden vernietigd hoor, gelukkig. Tegenwoordig kent men wel de waarde van groencompost.